راه درمان نیوکسل کبوتر چگونه است
بیماری نیوکاسل یک بیماری ویروسی واگیردار شایع در میان بسیاری از انواع پرندگان است که دستگاه تنفسی، دستگاه گوارشی، روده‌ای و دستگاه عصبی را درگیر می‌کند. این بیماری اولین بار در سال ۱۹۲۶ در نیوکاسل انگلستان تشخیص داده شد.
نیوکاسل یکی از مهمترین بیماریهای پرندگانی است که به صورت صنعتی و متراکم پرورش داده می‌شوند و گله‌های بسیاری از جوجه‌های گوشتی در صورت عدم واکسیناسیون با این بیماری درگیر می‌شوند. این بیماری در سال ۱۳۲۹ در ایران شناسایی شده‌است
نیوکاسل این بیماری ویروسی
مهمترین عامل مرگ و میر در پرندگان پرورشی جهان است.نیوکاسل نیز مانند بسیاری از ویروس های دیگر پس از تهاجم وارد سلول های فرد میزبان شده و باعث اختلال در کار آنها و نهایتا از بین رفتن آنها می شود.امروزه واکسن نیوکاسل نیز مانند بسیاری از بیماری های دیگر تولید شده و حتی پژوهشگران در تحقیقات جدید تونسته اند با وارد کردن DNA تولید کننده انتی ژن (آنتی ژن پروتئین های روی سطح باکتری و ویروس است که با پروتئین های سطحی سلول های بدن متفاوت است که به این وسیله سیستم دفاعی می تواند آنها را به عنوان عامل بیگانه شناسایی و با آنها مبارزه می کند) درویروس نیوکاسل را به ذرت وارد کرده و واکسن خوراکی آن را نیز به این طریق تولید کنند. بیماری نیوکاسل کبوتر یک بیماری واگیردار و بسیار خطرناک می باشد که موجب مرگ و میر آنها می گردد.
این بیماری در بسیاری از مناطق نگهداری و پرورش کبوترها وجود دارد و به وسیله ی آب ، غذا و ظروف آلوده و تماس مستقیم پرنده بیمار با دیگر پرندگان سالم منتقل می شود.
علائم نیوکاسل با توجه به نوع ویروس، میزان سلامتی و سن پرنده و گونه میزبان متفاوت است. این علائم شامل نشانه‌های تنفسی همچون تنگی نفس و سرفه، نشانه‌های عصبی چون افسردگی، بی‌اشتهایی، افتادن بال‌ها و فلجی، گیج خوردن سر و گردن، به دور خود چرخیدن، لرزش، تورم چشم و گلو، اسهال آبکی و سبز، و ناهنجاری و کاهش تخم در پرندگان تخم‌گذار می‌شود.
نشانه‌ها بسته به نوع ویروس متفاوت می‌باشد. بطور کلی سه سویه ازین ویروس وجود دارد مزوژنیک ولوژنیک و لنتوژنیک. این ویروس از راه مسمویت غذایی منتقل شده و انتقال از راه هوا یا آیروسل معمولاً اتفاق نمیفتد. نشانه‌های کالبدشکافی شامل تورم در مخاطات تنفسی، التهاب و خونریزی در مخاط دستگاه گوارش، وجود کیست‌های چرکی وکازیوس پنیری در مخاط نای و ترشحات اکسوداتیو در ابتدا و در طول نای بخصوص دوشاخه نای است. این بیماری مثل بیشتر بیماریهای ویروسی درمان دارویی نداشته و درمان فقط از روش حمایتی می‌باشد. واکسیناسیون با دو سویه ب یک و لاسوتا انجام می‌شود.
درمان نیوکاسل در پرنده
- این بیماری درمان ندارد و فقط باید توسط تزریق واکسن از آلوده شدن پرنده ها جلوگیری کرد.
- واکسن های موجود برای این بیماری عبارتند از:
- واکسن روغنی غیر فعال MPV1 با نام تجاری پارامیکسو 1 از شرکت هارکر
- واکسن روغنی غیر فعال Nobi-vac از شرکت Inter vet
- واکسن غیر روغنی غیر فعال Columo-vac از لابرتوار سالیسبوری
- واکسن زنده هنچر B1 که از راه چشم به پرنده تلقیح می شود و مدت زمان ایمنی آن کوتاه است و از این رو هر سه ماه یکبار باید تکرار شود
واکسن روغنی نیوکاسل Razpassol 101 از شرکت واکسن و سرم سازی رازی که از طریق تزریق عضلانی انجام می شود
پس از تزریق واکسن(میکروب ضعیف شده یا کشته شده یا سم و آنتی ژن میکروب)سیتم دفاعی آنها را به عنوان مهاجم شناسایی کرده و سلول های دفاعی(گلبول های سفید) با ترشح پادتن با آنها مبارزه می کند در حالی که ویروس های وارد شده دیگر قدرت بیماری زایی ندارند.فرایند ترشح پادتن در بیماری نیوکاسل باعث ایمنی اکتسابی تا چند ماه می شود.
دستور العمل تجویز واکسن نیوکاسل:
1- در موارد بروز بیماری با صلاحدید دکتر بهتر است بعد از جدا کردن پرندگان سالم از بیماربرای پرندگان سالم از واکسنهای خوراکی نیوکاسل استفاده شود.
2- واکسنهای خوراکی در صورتی تاثیر مناسب دارند که طبق دستورالعمل مصرف شود.
3- همیشه بهتر است واکسن تزریقی دوم 3-2هفته بعداز واکسن تزریقی اول تزریق شود ونوبت های بعدی در مرغ هر 3 ماه و در کبوتر هر 4 ماه تزریق شود.
4- بعد از واکسنهای تزریقی یا خوراکی, از پودر مولتی ویتامین یا پودر آنتی بیوتیکی استفاده کنید.
5- واکسن فقط برای پرندگان سالم استفاده می شود و برای بیماران طبق دستور دکتر داروهای دیگر تجویز می شود.
این ویروس یکی از مهترین عوامل مرگ و میر کبوتران علی الخصوص در فصول سرماست.علت هم عدم توانایی فعالیت ویروس در دماهای بالا و هوای گرم است.برای همین باید کبوتران را معمولاً باید در اواسط آبان تا اویل آذر واکسینه کرد. اما علائم بیماریابتدا با پف کردن و بی حالی و رعشه(لرزش) کبوتر آغاز می شود، کم کم کبوتر با پیشرفت بیماری و فراگیر شدن ضعف،کبوتر اشتهای خود را از دست می دهدو فقط در صورت نیاز کمی آب می خورد.
کبوتر با گذشت زمان توانایی پرواز خود را نیزاز دست می دهد.از بین رفتن سلول ها و استفاده از ذخایر انرژی باعث لاغر شدن پرنده و اغلب برجسته شدن استخوان میان سینه آن می شود.این بیماری نهایتاً باعث اختلال در سیستم عصبی، فلج شدن و مرگ پرنده می شود.این ها علائم بیماری نیوکاسل از نوع گوارشی یا به عبارتی همان نیوکاسل روده ای اند.پس مواظب باشید کبوتری که می خرید علائم بالا را نداشته باشد.بسیاری از افراد این بیماری را غیر قابل درمان می دانند اما در خیلی از موارد حال کبوتر مریض به شرط مداوا در اوایل مریضی بهبود می یابد.
درمان سریع نیوکاسل( نیوکسل) در کبوتر
