ملگ(1996) اعلام کرد میزان زنده ماندن جوجه کبوترهای 28 روزه در اثر آمیزش خویشاوندی در نژادهای گوشتی 1/19درصد کاهش می یابد. ولی تاثیر آن بر روی کبوتران خانگی کمتر می باشد.همچنین درصد جوجه درآوری در نژادهای گوشتی 6/35درصد و در کبوتران خانگی 7/35درصد کاهش یافت. اما اثر آمیزش خویشاوندی بر روی وزن تخم تاثیری نداشت(39).همچنین در اثر آمیزش خویشاوندی تولید تخم
در کبوتران گوشتی به میزان 4/16درصد و جوجه درآوری به میزان 46/31درصد کاهش یافت.در اثر آمیزش خویشاوندی در نژادهای گوشتی وزن جوجه ها در سن 28روزگی 4/13درصد کاهش یافت(39).
ملگ (1977)اعلام کرد سرعت متوسط کبوتران در اثر آمیزش خویشاوندی در کبوتران مسابقه ای 21درصد کاهش یافته بود و در بین تاثیرات محیطی درجه حرارت بیشترین تاثیر را بر روی حیوانات همخون داشته است(38).
بر عکس پرورش خویشاوندی، پرورش غیر خویشاوندی در کبوتر باعث افزایش جوجه درآوری ، افزایش بقاء و رشد می شود. تاثیر آن بر روی تولید تخم ممکن است متنوع باشد بسیاری از محققین معتقدند که آمیزش غیر خویشاوندی علاوه بر افزایش توان و نیروی فرزندان باعث بالا رفتن میزان تولید مثل و بهبود و کیفیت و کمیت گوشت می شود(25)
میزان وزن جوجه ها در نژاد های گوشتی در 30 روزگی بر اثر هتروزیس به میزان بسیار بالایی افزایش می یابد (25).
