انواع کبوتر – کله دار
کله دار در اصطلاح نقشی به کبوتری میگویند که سر کبوتر از پشت گردن و میان دو کتف تا زیر سینه به رنگی غیر از سفید باشد و بقیه بدن پرنده سفید باشد. لازم به ذکر است که یکی از فاکتورهایی که نوع مرغوب را از نامرغوب جدا میکند یکی بدن سفید و دیگری رنگی بودن دور نوک پرنده است که کمتر بدان توجه می شود این کبوتران پرواز خوبی هم دارند و کاکلی آن بیشتر مورد توجه است و به رنگهای مختلف وجود دارد.
سینه دم سیاه
به کبوترانی گفته میشود که درست خلاف کبوتران پشت دار هستند. یعنی سرو سینه و دم پرنده رنگی و دو کتف کبوتر تماماً سفید است. این پرنده بسیار زیبا بوده و نوع مرغوب آن بسیار نایاب و گران قیمت است و به رنگهای سیاه، زرد قهوه ای، طلایی و هفت رنگ یافت می شوند.
دم سفید
به کبوترانی اطلاق می شود که تمام بدنشان از رنگ های معمول کبوتران پوشیدہ شده و فقط دم پرندہ تماما سفید است. کاکلی آن زیباتر است و به رنگ های سیاه، سرخ، سبز، زرد، دریایی دم سفید(سبز کمرنگ به رنگ دریا) دیده می شود. در رنگهای غیر از سیاه، مانند سرخ و زرد آن ها که خال سیاه دارند مرغوب ترند.
دم رنگی
این کبوتران درست رنگی عکسی دم سفید ها دارند و انها پرندگان سفید رنگی هستد که دم آنها به رنگ های سیاه، دسبز، زرد و سرخ دیده میشود.
تک رنگ ها
به کبوترانی که تمام بدنشان یک رنگ است گفته می شود مثل سفید،زاغ سبز، سرخ، زرد و غیره
سرور یا هفت رنگ
کبوترانی را گویند که دارای بدنی با رنگ های مختلف بوده و تنوع زیادی دارند. مثل سرور زرد، سرور قرمز، سرور سبز و سرور سنگی کله دم : کبوترانی را گویند که سر و دم رنگی داشته و بقیه بدنشان سفید باشند، کله دم سبز، کله دم سرخ
قزوینی (بد رنگ)
از معروف ترین های انواع کبوتر ، کبوتر بد رنگ می باشد. این نوع کبوتر که به قزوینی معروف است، بیشتر در قزوین وجود دارد و در چند استان دیگر نیز مورد توجه بوده و آن را پرورش می دهند.
این کبوتر بسیار بسیار نایاب و زیباست و از گران قیمت ترین کبوتران موجود در ایران است (البته نوع مرغوبش نایاب و گران قیمت است). این پرنده در قزوین و تهران به نام قزوینی و در خراسان به نام ساده در اصفهان به نام بد رنگ و در شیراز به نام ابر و کور مشهورند. این کبوتر بسیار باهوش بوده و با صدای زیادی که در مواقع پرواز تولید می کنند قادرند مسافت بسیار زیادی را به طور مستقیم و بسیار کوتاه پرواز نموده و مجدداً به لانه بازگرداند.
قیافه ظاهریشان نیز با بقیه کبوتران تفاوتی فاحشی دارد. بدین معنی که یک خط پهن مانند ابرو در رنگهای مختلف بر روی سر دارد و مشخصه اش همین ابروست و در فرم های مختلفی نیز وجود دارند.
ابرو و پشت دم رنگی، ابرو و پشت رنگی و دم سفید، ابرو و یک بال رنگی، ابرو و یک بال و دم رنگی و بقیه بدن سفید، ابرو و دم رنگی، ابرو به تنهایی رنگی و بقیه بدن سفید است. در شیراز اگر این ابرو تمام چشم را هم رنگی کرده و پوشانده باشد.
بیشتر مورد توجه بوده و در استان هایی مانند خراسان این ابرو بایستی تا نزدیکی چشمها بوده و دو چشم دارای خطی سفید رنگ هر چندباریک باشند و چشم را نپوشانند و بایستی هر دو چشم به طور یکسان این فرم را داشته باشند که این مساله باعث کمیاب شدن آن می شود.
کبوتر پاپر
این پرنده در رنگهای مختلف وجود دارد و تفاوت آن با سایرین، پرهای زیبایی است که در پاها در بعضی از نژادها کم و در بعضی دیگر زیاد است این نوع پرنده
بیشتر در استان آذربایجان پرورش می یابد و نوع مرغوب کبوتر پاپر در آن منطقه بیشتر است.
کبوتر دمنده
این کبوتر نیز نوعی از نژاد کبوتر های چاقی می باشد که دارای اندامی بلند و لاغر می باشد و ویژگی بارز آنها دمیدن در کیسه های هوایی قسمت سینه خود می باشد، این کبوتر به صورت اصلاح نژاد شده پرورش داده می شود و اولین بار انگلیسی ها نژاد این پرنده ها را دستکاری نمودند.
دمیدن در چینه دان یکی از خصوصیات کبوتر های دمنده نر می باشد که برای جلب توجه پرنده ماده و جفت گیری اقدام به انجام این کار می کند.
کبوتر جاکوبین
این کبوتر که به نام های ژاکوبین و شامپیون نیز شناخته شده است، یک کبوتر زینتی و بسیار محبوب می باشد، ویژگی بارز این پرنده وجود پرهای برافراشته در قسمت گردن آن است.
جالب است بدانید که این پرنده تمایل خیلی کمی به پرواز دارد، چرا که پرهای اطراف سر و گردن پرنده دید او را سلب نموده است و قادر به دیدن اطراف خود به شکل صحیحی نیست. هم چنین این عدم دید کافی نوعی ترس و دلهره در او به وجود آورده است که از هر صدایی به راحتی مضطرب شده و امکان قرار دارد، بنابراین پیشنهاد میشود حتما از جلو به آنها نزدیک شوید.
کبوتر آرشینگل
این کبوتر جزو پرنده های زینتی محسوب می شود و به دلیل رنگ های زیبایی که در بدن خود دارد، مورد توجه قرار گرفته شده است. در کشور های خارجی با نام Archangel pigeon شناخته شده می باشد.
عمده رنگ های این پرنده به رنگ طلایی، سبز ارغوانی، شرابی، برنزی، مسی و مشکی می باشد که برای نژاد های مختلف این ترکیب رنگی متفاوت خواهد بود. این کبوتر به نام های لارک، گیمپل و افغانی نیز شناخته شده است و در بسیاری از کشورهای آمریکایی، آلمانی و اروپایی پرورش داده می شوند.
