ملگ(۱۹۹۶) اعلام کرد میزان زنده ماندن جوجه کبوترهای ۲۸ روزه در اثر آمیزش خویشاوندی در نژادهای گوشتی ۱/۱۹درصد کاهش می یابد. ولی تاثیر آن بر روی کبوتران خانگی کمتر می باشد.همچنین درصد جوجه درآوری در نژادهای گوشتی ۶/۳۵درصد و در کبوتران خانگی ۷/۳۵درصد کاهش یافت. اما اثر آمیزش خویشاوندی بر روی وزن تخم تاثیری نداشت(۳۹).همچنین در اثر آمیزش خویشاوندی تولید تخم
در کبوتران گوشتی به میزان ۴/۱۶درصد و جوجه درآوری به میزان ۴۶/۳۱درصد کاهش یافت.در اثر آمیزش خویشاوندی در نژادهای گوشتی وزن جوجه ها در سن ۲۸روزگی ۴/۱۳درصد کاهش یافت(۳۹).
ملگ (۱۹۷۷)اعلام کرد سرعت متوسط کبوتران در اثر آمیزش خویشاوندی در کبوتران مسابقه ای ۲۱درصد کاهش یافته بود و در بین تاثیرات محیطی درجه حرارت بیشترین تاثیر را بر روی حیوانات همخون داشته است(۳۸).
بر عکس پرورش خویشاوندی، پرورش غیر خویشاوندی در کبوتر باعث افزایش جوجه درآوری ، افزایش بقاء و رشد می شود. تاثیر آن بر روی تولید تخم ممکن است متنوع باشد بسیاری از محققین معتقدند که آمیزش غیر خویشاوندی علاوه بر افزایش توان و نیروی فرزندان باعث بالا رفتن میزان تولید مثل و بهبود و کیفیت و کمیت گوشت می شود(۲۵)
میزان وزن جوجه ها در نژاد های گوشتی در ۳۰ روزگی بر اثر هتروزیس به میزان بسیار بالایی افزایش می یابد (۲۵).
